Nazwa regionu nieprzypadkowo pochodzi od gruzińskiego słowa chewi, które oznacza "wąwóz". Obszar Chewsuretii pełen jest głęboko wciętych, przepastnych dolin oraz górskich grzbietów, które miejscami pokrywają lodowce. Jest to doskonały teren do długich górskich wędrówek. Inaczej niż większość terytorium Gruzji, niemal cała Chewsuretia już leży po północnej stronie Pasma Wododziałowego a więc... w Europie (przy założeniu, że umowna granica kontynentów biegnie kaukaskimi szczytami). Główny kaukaski grzbiet wyraźnie izoluje ten region od reszty kraju, zapewnia chłodniejszy i bardziej suchy klimat. Najwyższy szczyt Chewsureti - Tebulosmta 4492 m n.p.m.- jest zarazem najwyższą górą Czeczenii i całej wschodniej części łańcucha Kaukazu Wielkiego.
Góry w Chewsuretii
Region zamieszkują Chewsurowie, którzy posługują się własnym dialektem i do dziś regulują wzajemne relacje wg pradawnych kodeksów etycznych. Choć nominalnie miejscowi górale są chrześcijanami to ich obrzędowość opiera się na odwiecznych pogańskich rytuałach. Nie brakuje tu świętych gór, źródeł czy skał a podczas letnich świąt składane są ofiary ze zwierząt...
Chewsuretia słynie głównie z wiekowych baszt strażniczych i całych wsi-twierdz, które od wczesnego średniowiecza miejscowi wznosili na skałach sterczących w widłach bystrych potoków. Spore wrażenie robi zwłaszcza Szatili, czyli świetnie zachowana osada warowna (z XII w.) nad rzeką Argun.
Pośród strzelistych gór skrywają się także inne perełki ludowej architektury - Muco, Chachabo, Chachmaty i Gudani.
wieś-twierdza Szatili
Mimo, że Chewsuretia graniczy od północy z Czeczenią i Inguszetią jest obecnie bezpiecznym regionem. Jednak lepiej nie zbliżać się na odległość 500 metrów do granicy. Tym niemniej warunki przyrodnicze wymagają od turystów dobrej kondycji i odpowiedniego ekwipunku (namiot, ciepła i nieprzemakalna odzież) oraz zapasów prowiantu, gdyż region jest słabo zaludniony i poza wsią Barisacho brakuje sklepów.
Mapa turystyczna
Chewsuretii
- kliknij aby powiększyć
Najszybciej do Chewsretii można dotrzeć mikrobusem z dworca Didube w Tbilisi (kursy trzy razy w tygodniu). Wiodą tu również atrakcyjne szlaki wędrowne (trekkingowe) i konne z sąsiednich regionów: Pszaweti, Chewi i Tuszetii.