AKTUALNOŚCI
Toast za przodków - nowa książka W. Góreckiego
Już 27 kwietnia ukaże się najnowsza książka Wojciecha Góreckiego - "Toast za przodków". To kolejne po "Planecie Kaukaz" dzieło tego autora, które ma szansę w rekordowo szybkim tempie zniknąć z półek księgarskich. Wojciech Górecki - wyjątkowy znawca tematyki kaukaskiej - opowie o Kaukazie. którego trudno doszukiwać się w zwykłych doniesieniach prasowych z tej części Świata...
"Europa, Azja. Odkąd jeżdżę na Kaukaz, zadaję sobie pytanie, jaki to kontynent. Nie ma jednej odpowiedzi. Nawet geografowie nie są zgodni (choć większość uważa, że mimo wszystko Azja). Gdyby jednak brać pod uwagę kryterium kulturowe, granica przecinałaby region, ale nie prostą kreską, tylko zakosami, łukami, esami-floresami, zostawiając po obu stronach liczne
enklawy należące do sąsiada.
Na dodatek zmieniałaby co chwilę swój przebieg".
Wojciech Górecki
"Nie znam się na Kaukazie. Zdaje się, że nikt się na nim nie zna; Lermontow się znał, ale go zabili. Mimo to, wędrując z Wojtkiem Góreckim po tym obcym świecie, czułam się dziwnie swojsko. A kiedy celnik zamknął granicę, by go podwieźć do miasteczka, kiedy kierowca autobusu przerwał podróż, by zaprosić go do swojego domu (staruszek ojciec musiał opowiedzieć gościowi jak Berlin zdobywał) pomyślałam: złym reporterom nic takiego się nie przytrafia".
Hanna Krall
"Jak można chcieć do NATO, a jednocześnie uważać, że Stalin i Chrystus to najbardziej wpływowe osobistości w dziejach świata?
W jaki sposób Polacy budowali naftową potęgę Azerbejdżanu?
Po co Sowieci wymyślili Osetię Pd i dlaczego wybuchła wojna w Gruzji?
Wreszcie czy Kaukaz Pd. z najstarszymi chrześcijańskimi państwami Armenią i Gruzja to jeszcze Europa czy już Azja?
To tylko kilka pytań na które w Toaście za przodków stara się dopowiedzieć Wojciech Górecki. Znakomity znawca Kaukazu, latami podróżował po nim jako ekspert Ośrodka Studiów Wschodnich, przyglądał się z bliska jako pracownik polskiej ambasady w Baku, a że do wiedzy eksperta dodał nieprzeciętny talent reporterski od książki trudno się oderwać.
Czytając pamiętajmy o tradycyjnym zakończeniu ormiańskich bajek - z nieba spadły trzy jabłka, jedno dla tego kto opowiadał, drugie dla tego kto słuchał, trzecie dla tego, kto zrozumiał. Jednym słowem - toast za autora"
Maria Przełomiec
AZERBEJDŻAN
GRUZJA