Autobusy a zwłaszcza tzw. marszrutki (mikrobusy do 20 miejsc) są bardzo popularnymi środkami transportu naziemnego w Tbilisi. W obu przypadkach za przejazd można zapłacić bezpośrednio u kierowcy.
Zaletami autobusów są - niska cena (bilet na całej linii kosztuje 20 tetri), możliwość przejazdu w ścisłym centrum do którego nie mogą wjeżdżać marszrutki i względny komfort (wewnątrz miasta kursują głównie autobusy zachodnich marek).
Wady tbiliskich autobusów to: powolność, względnie mniejsza częstotliwość kursów i rzadsza sieć połączeń.
Przewagą marszrutek jest ich ogromna ilość i co za tym idzie spora częstotliwość kursów i gęsta sieć połączeń. Ponadto jeżdżą one szybciej niż autobusy i docierają do peryferyjnych dzielnic, w których autobusy są rzadkością. Co ciekawe, wsiąść i wysiąść można z marszrutki praktycznie w każdym miejscu a nie tylko na oznaczonych przystankach. Aby wsiąść wystarczy prosty gest machającej ręki, zaś by wysiąść należy głośno powiedzieć "gaaczeret!", co w j. gruzińskim znaczy "zatrzymaj się!".
Większość miejskich marszrutek kosztuje 50 tetri, choć te na krótszych trasach biorą jedynie od 20 do 30 tetri. Wady tego środka transportu to częste zatłoczenie, wyższa cena oraz przejazdu przez centralną al. Szoty Rustawelego.
Znacznie mniejsze znaczenie w tbiliskiej komunikacji odgrywają trolejbusy i tramwaje, które można spotkać w niewielu częściach miasta.